Na een carrière als radiocontroleur bij Philips en gemeenteambtenaar, was hij samen met zijn echtgenote Mina Theunisz-Aarts kastelein geworden. Eerst in Café Het Leeuwke aan de Geldropseweg, en vanaf 7 juni 1957 in de Oude Vlek. Het café voorzag al snel in een grote behoefte. Met name veel verenigingen en vriendengroepen wisten de weg te vinden naar de Stratumsedijk. Geen wonder dat de artiesten die optraden in de Stadsschouwburg, zich er snel thuis voelden. Voorafgaand aan de voorstelling werden er de zenuwen weggedronken, tijdens de pauze(!) even snel een borrel gepikt, en werd er na afloop lang nagedronken. Wel gold de stelregel, dat de sluitingstijd 01.00 u. ‘heilig’ was. De Oude Vlek werd min of meer hèt sociale centrum, en broeinest van culturele creativiteit. Jurg Molenaar (Toneelgroep Proloog), Ton Lutz, Cees Wijn, John van der Rest, Adèle Bloemendaal, Natascha Emanuels (uit de musical Hair), een nog piepjonge Herman van Veen en Toon Hermans waren er kind aan huis. En niet te vergeten Seth Gaaikema, die een rol zou gaan spelen binnen de carnavalsvereniging d’Haone. Soms was het zo druk in café De Oude Vlek, dat bijzondere maatregelen getroffen moesten worden. Uit nood geboren lieten Willy Walden en Piet Muyselaar (‘Snip en Snap’) de touringcar waarmee zij zich met hun hele theatergezelschap verplaatsten, parkeren voor de deur van de Oude Vlek. Vanuit het café werd de catering in de bus verzorgd, tot grote hilariteit van alle aanwezigen in en rond deze ‘huiskamer’ van Eindhoven.

Feitelijk legde de Oude Vlek een brug tussen het nog wat provinciale Eindhoven en de moderniteit van de Randstad. Er werden vriendschappen voor het leven gesmeed. En … het zette creatief Eindhoven op de kaart. Theatergezelschappen, directeuren en invloedrijke figuren uit de wereld van de culturele instellingen, musea, omroepen en zo verder, wisten de weg te vinden naar deze wel heel bijzondere plek. En in hun kielzog volgden de ontwerpers, architecten, kunstschilders, modellen, fotografen, bohémiens enz. Zou hier een kiem kunnen liggen van Eindhoven als designstad?

Ook de net opgerichte carnavalsvereniging d’Haone wist de sfeer in de Oude Vlek op waarde te schatten. Maar helaas …, het deel van de Stratumsedijk waar het café aan was gelegen, werd een prooi van gemeentelijke herontwikkeling. In de vroege jaren ’70 propageerde de gemeente Eindhoven de leuze: ‘Laat de bouwers bouwen!’, maar feitelijk bedoelde men: breek al het oude af. Zo ook De Oude Vlek. In februari 1971 werd dit café, ondanks vele protesten, gesloopt.

Bovenstaande foto is genomen vanwege de laatste dag dat De Oude Vlek open was. Dit was toevallig carnaval zaterdag, vandaar dat er ook verschillende Haone in kiel op staan.