Zondag 19 februari Happen met d’Haône
Zo tegen half 6 kwamen we bij 't Mulderke aan. De echte liefhebbers zaten toen al aan de toog. Maar de anderen stroomden ook al snel binnen. Groot en klein, velen in iets van zwart-wit, volgens het thema "Ge moet ut nie te zwart zien witte!". Ons huisorkest "de Harries", René Smaal, Gerard van der Vleuten en Ad Maas, kwamen natuurlijk spelend binnen. Ook buiten was het goed toeven, onder het afdak dan, aan de hangtafel. Je moet wat als je roker bent. Binnen begonnen we op stoom te komen met gezellige muziek, een drankje, een praatje, veel lachen. De belangstelling viel uiteindelijk toch nog mee, ondanks een langzame start bij de aanmeldingen. Niet helemaal vol maar dan toch bijna. In ieder geval genoeg voor een lekker feest, onder de muzikale klanken van ons overbekende duo, vandaag aangevuld tot trio. Ook wat 'jong' volk erbij. Het gaat de goede kant op. Stokbrood plus kruidenboter was de voorbode voor het echte "Happen met d'Haône". Maar eerst nog een kleine onderbreking. Hans van Kollenburg had een kort woordje èn een klein kadootje voor Rianne Pulles die o.a. altijd mede de Q-kulle-Q's en rondzendingen verzorgt. En toen kon het echte werk beginnen, 4 x stamppot, 2 soorten worsten, spekjes en gehaktballetjes stonden op het menu. En voor de niet vleeseters was er een alternatief geregeld. Iedereen liet het zich goed smaken aan de lange tafels, gezellig naast elkaar, zoals velen graag weer wilden. En gezellig was het: voor in de zaal, in het midden, maar ook in de uiterste hoeken, en niet te vergeten aan de bar. Enkelen onder ons konden de verleiding niet weerstaan en klommen op de banken. Hadden we dat vroeger ook al niet eens gedaan? En toen was het weer tijd voor wat muziek, eerst alleen door het trio met sax, sous en trom, later aangevuld door Luc Vaesen met zijn accordeon. Het was een geweldige combinatie die vele bekende meezingers ten gehore bracht, waarbij wij allen luidkeels meezongen en mee tromden. Dat kon allemaal. Vervolgens ging onze huistroubadour Luc nog een behoorlijk tijd door met het zingen van zijn alom bekende nummers. De een na de ander passeerde de revue. We gingen er zelfs op dansen. Luc, het was weer grandioos. En het was nog heel lang druk en gezellig.