Onderwerpen cloud
Zondag 11 november Haône-Poetsen
Wegens het succes van vorig jaar geprolongeerd, het Haône-Poetsen voor alle Ere-Haône, leden van verdienste en (ex-)bestuursleden van C.V. d’Haône, én alle ex-Eindhovense Stadsprinsen, maar ook voor ‘gewone’ Haône en Haône-sympathisanten. Maar ook andere onderscheidingen, zelfs van bevriende verenigingen werden onderhanden genomen totdat ze blonken of ze nieuw waren. Met daarbij natuurlijk een hapje én een drankje. Een klein toespraakje mocht natuurlijk niet ontbreken. Jack legde daarin een verbinding tussen d'Haône en het Lampegats Gemengd MannenKoor, als opstapje naar de uitreiking van de nieuwe Ere-Haôn. Maarten zou dat gaan doen, dacht hij, al wist hij nog niet aan wie. Hij had de Zilveren Haôn al in zijn binnenzak, gepoetst en wel. En was er dus helemaal klaar voor. Maar tot ieders verbazing, niet in het minst van Maarten, wees Jack op de 'verkeerde Haôn' van Maarten, en vertelde hij hem dat hij de Zilveren Haôn gewoon om zijn eigen nek mocht hangen. Hij was namelijk zelf de Ere-Haôn. Hilariteit alom, want Maarten was met stomheid geslagen, en dat gebeurt toch niet vaak. Als toegift kreeg hij, zeer toepasselijk, een prachtig zwart spaarvarken met gouden vleugels. Toen Maarten van de verbazing was bijgekomen, vertelde hij op zijn bekende uitbundige wijze dat hij er zeer mee vereerd was.
Zaterdag 2 februari Optocht
Ook een jaarlijkse traditie, de Lampegatse optocht. Eerst verzamelen in de Bagatelle, en dan na het eerste drankje, op weg naar het punt waar we in de optocht stappen, ergens op de Dommelstraat. En daar gaan we dan, met ons nummertje 13, een paar grote rode Haône, en een variëteit aan zeer vreemdsoortige en uitbundige lampekappen, onder het motto "Lampekap de Gekste". Ondanks alle voorspellingen was het weer ons toch gunstig gezind, en de belangstelling viel ook niet echt tegen. Alleen het wachten, zelfs in het begin van de optocht, blijft vervelend. Maar desondanks blijven we lachen, zeker als het zonnetje er lekker doorkomt. Dat maakt veel goed. We zagen vele bekenden, waarmee we een praatje maakten. Iets later dreigden de donkere wolken hoog in de lucht. Loos alarm, Gewoon doorgaan, tot de ontbinding bij het stadhuis. Resultaat: 1e prijs!
Zondag 22 maart Halfvastenstoet Maaseik
Na enkele jaren gingen we weer eens, dankzij de inspanningen van Marijke van de Water, met de bus naar de Halfvasten optocht in Maaseik. Verzamelen in het Stadspaviljoen, kopje koffie of thee erbij, tot we compleet waren. En toen het busje in, voor 20 personen. Dat hebben we bijna gehaald. In Maaseik aangekomen, bus parkeren, stukje lopen naar het centrum, waar het allemaal te doen is. We waren niet de enige uit Eindhoven. Onze vrienden de Bolblaozers waren er ook, met hun instrumenten. In diverse gelegenheden zijn we ze tegengekomen, lustig blazend. Na de bekende pinten of fris, hebben we op de terugweg nog vlug een grote zak Belse friten, met tartaarsaus, genuttigd. En toen weer de bus in, retour Eindhoven. Al met al weer een hele leuke middag.
Dinsdag 16 februari Brandewijnkar
Een nieuw initiatief van de Borrelbel, met mooi versierde tafels, in allerlei variaties, bij de draaimolen op de mert, was voor ons de aanleiding om ook mee te doen, met een eigen tafel, naast onze brandewijnkar natuurlijk. Want voor nieuwe dingen zijn we altijd wel in. En we waren niet de enigste. Volk zat, van allerlei pluimage. De worstjes en de kaasjes gingen weer vlot, de borreltjes wat minder ditmaal. Maar dat kwam misschien ook vanwege het gratis uitgedeelde bier uit het aangeboden vat. Muzikaal werd het spektakel ondersteund door de St. Peppers Lonely Hearts Club Band, alias de Blindows. Het was een drukte van jewelste, in het enige zonnetje deze carnaval, met diverse kleinere activiteiten bij de verschillende tafels. De Stadsprins met gevolg maakte ook nog zijn opwachting, bij en in de draaimolen, èn op de tafels. Al met al een heel leuk initiatief wat zeker navolging verdient.