Dit is een mix van artikelen over dingen die elke rechtgeaarde Haon zou willen dan wel moeten weten om enigszins, nee eigenlijk zo goed mogelijk, door te krijgen wat het betekent om een echte Haon te zijn.
Dus verplicht leesvoer voor elke potentieel nieuw Haonelid, maar ook voor Haone die al (veel) langer lid zijn en het nog niet of niet meer zo goed weten.

Hier lees je dus waar het allemaal om draait, de details tot in de kleinste puntjes, de achtergronden, de aanleiding, maar ook gewoon kleine weetjes. Lezen dus ….

Naast de jaaronderscheidingen, de speldjes / pins / buttons, de zakdoeken, de jaar- en andere opnaai-etiketjes, de stickers (allemaal te vinden op de jaarpagina’s), de Haone kleding en het Haone glaswerk (zie de betreffende artikelen in deze rubriek) hebben we in de loop der jaren ook nog diverse andere Haone of zelfs niet-Haone attributen toegevoegd aan ons arsenaal.

In de loop der jaren hebben we binnen onze carnavals vereniging natuurlijk ook het nodige Haone glaswerk laten maken. Want zonder dat kunnen we niet (!).
Of een van de leden kwam op het idee om iets speciaals te maken.
Een selectie van dit glaswerk, voor zover bekend, is hieronder opgenomen.

De Haonekiel

De Haonekiel is om diverse redenen een heel speciaal kledingstuk.

Bij het ontstaan van D’Haone was er behoefte om je als Haon te onderscheiden van de overige carnavalsvierders binnen Eindhoven. Naast het onderscheidende moest er ook eenheid zijn binnen de geledingen van D’Haone. Jan Swinkels heeft toen de Haonekiel ontworpen.

Het allerbelangrijkste en integrale onderdeel van alle Haone kleding is natuurlijk de afbeelding van de rode Haan (nieuwe variant, zie hierboven).

De Haone hebben in hun inmiddels langdurige geschiedenis zelf altijd maar één echte onderscheiding gehad, de Zilveren Haon. Want eigenlijk vinden ze het allemaal maar flauwekul, die officiële huldigingen, het strakke protocol, de uitgebreide toespraken, enz. Alleen voor de echte carnavalisten, die daadwerkelijk wat hebben betekend voor het Lampegats carnaval, maken ze een uitzondering door ze Ere-Haon te maken met de daarbij behorende decoratie in de vorm van een Zilveren Haon.

Elders schreven we al dat d’Haone er als de kippen bij waren om zich aan te sluiten bij de Federatie van Eindhovense Carnavalsverenigingen (F.E.C.). De achtergronden van medeoprichter Alphons Dassen, en met name zijn mentor en begeleider Jan Kuhr hebben een grote rol gespeeld. Maar nog meer de kans, om maar één ‘echte’ stadsprins(es) te krijgen, in plaats van vele verenigingsprinsen.

Maar … ook de F.E.C. zou meer protocol met zich meebrengen dan d’Haone lief was. En daar over gaat dit korte hoofdstuk.

In de loop der jaren hebben D’Haone diverse vaandels, vlaggen en spandoeken gehad en een aantal daarvan is zelfs nog steeds in gebruik.

Sommige ter gelegenheid van een bepaald thema of met een bepaald doel, anderen waren/zijn meer algemeen. 

Wat je als Haon moet weten over de vereniging en haar doelstellingen

Dit staat er over in de statuten:

DOEL

Artikel 3.
De vereniging stelt zich ten doel het propageren en bevorderen van een gepaste carnavalsviering in Eindhoven in de meest uitgebreide zin van het woord, alsmede het leiding geven daaraan.

Artikel 4.
De vereniging tracht dit doel te bereiken langs wettige weg en wel door:
a. het voeren van propaganda;
b. het mede-organiseren van optochten;
c. het opluisteren en organiseren van carnavalsbals en dergelijke andere festiviteiten;
d. alle andere wettige middelen, tot het doel bevorderlijk.

De Zilveren Haon

Jaarlijks zet de vereniging een of meerdere personen in het zonnetje, voor bijzondere verdiensten, voor markante bijdragen aan het carnavalsgebeuren, enzovoort. Men wordt in dat geval tot Ere-Haon benoemd. De versierselen die daarbij horen zijn een grote ‘Zilveren Haon’. In de beginjaren waren dat 2 tot maximaal 3 Ere-Haone per jaar. Later is dat teruggebracht tot één Ere-Haon, die een persoon dan wel een groep kan zijn. Een groep krijgt ook één grote ‘Zilveren Haon’, die moet rouleren onder de leden, en voor elk lid van de groep een klein ‘Zilveren Haontje’.