“Over carnaval schrijft men niet ... dat beleeft men, dat viert men”, zal ongetwijfeld een groot aantal carnavalsgekken zeggen. Helemaal ongelijk hebben zij niet, maar als je bij de viering en de voorbereidingen van dit jaarlijkse feest betrokken bent, komen er toch vanzelf diverse vragen in je op en word je nieuwsgierig naar de achtergronden van het fenomeen. Vaak blijkt dat de kennis over de historische achtergronden, de herkomst van gebruiken en rituelen en de betekenis van ongeschreven ‘regels’ gering is. Dit is zowel het geval in gebieden waar het carnaval nauwelijks of niet wordt gevierd als daar waar de viering juist zeer intensief is. Deze lesbrief probeert die leemte in kennis op te vullen. Tegelijkertijd probeert dit document door een uitleg over de geschiedenis en de gebruiken ook een klein betoog te zijn voor het behoud van de ziel van het traditionele feest, tegenover een té grote vercommercialisering (en daarmee vaak verbonden ‘verplatvloersing’), wat o.m. blijkt uit het gegeven dat de laatste jaren de carnavalssfeer geweld wordt aangedaan door het allesoverheersende niet-carnavaleske muziekgedreun (boenga-boenga), zoals bijvoorbeeld tijdens de carnavalsoptocht blijkt dat steeds meer harde, elektronische muziek uit boxen de overhand heeft i.p.v. levende muziek en meedeinende carnavalsmuziek (zie 4.3 De muziek).

De lesbrief bestaat voornamelijk uit een samenstelling van artikelen en passages uit boeken over carnaval. Hoewel dit document zich richt dus op carnaval in het algemeen, zitten er op verschillende plekken ook specifieke elementen uit de Lampegatse traditie in verweven.

Om het lezen te vergemakkelijken zijn onderaan de artikelen vier links toegevoegd waarmee achtereenvolgens van links naar rechts, naar het eerste, het vorige, het volgende en laatste artikel gesprongen kan worden.

In de optocht:
Daar waar overmatig toerisme en reclame het volksvermaak naar de achtergrond drukken en passiviteit in de hand werken, is men een stap te ver gegaan. Kort gezegd: het is de moeite waard dit feest voor de samenleving zelf te vieren of het is niet de moeite waard het te vieren. Dit is voor stad of dorp gelijk.

Er bestaat geen volledige eenduidigheid over de herkomst en betekenis van het woord carnaval. Volgens de meest bekende theorie ligt de herkomst van het woord ‘carnaval’ in het Latijn en kan het herleid worden tot carne vale, oftewel ‘vaarwel aan het vlees’. Deze betekenis zou duiden op het begin van de vastentijd. Een andere uitleg stelt dat de term een samentrekking zou zijn van het Latijnse carne (vlees) en valere (regeren), wat verwijst naar de tijd dat ‘het vlees regeert’. In diezelfde lijn der gedachten zou de oorsprong volgens andere theorieën liggen bij het Italiaanse carnueale , dat zoveel betekent als ‘het vlees verslinden’.

Lampegatse Carnavalsgroet ‘Salaai’

Een snelle Google-zoekopdracht leert ons dat het woord gebruikt wordt in ‘Het Lichtstadnarrenlied’ dat in 1969 is opgenomen door Tony Bass.
Verder blijkt er naast een zinnetje op de Wikipediapagina van ‘Alaaf’ – ‘In Eindhoven begroet men met Salaai’- weinig over de herkomst van Salaai bekend te zijn.