Beschrijving van het breekpunt midden 80-tiger jaren: d’Haone moeten afscheid nemen van het onbezorgde leven. De groei in het ledenaantal stagneert duidelijk. Ook het bezoek aan de carnavalsfeesten bij d’Haone loopt terug. Op de dinsdagavond is het zelfs ‘uitgestorven’.

In de 70-tiger jaren is Bert Gielissen directeur van Gielissen Stand- en interieurbouw. Aanvankelijk was Bert lid van de Volders - hoewel hij ook vaak rondliep in een kiel van ‘de Meierijse’.

Als vaste bezoeker van de Agora komt hij regelmatig – ook buiten het carnaval om – in contact met (bestuurs-)leden van d’Haone. Fons Roels merkt in dit verband op: ‘Als Bert en Lies in de Agora kwamen, moest je Lies goed bezighouden en regelmatig voorzien van een drankje. Als Lies jou mocht, dan kon je met Bert alles regelen’. Een duidelijke illustratie hoe de combinatie ‘club en werk’ functioneert.

Om lid te kunnen worden van d’Haone, is het in de eerste verenigingsjaren gebruikelijk dat men geballoteerd wordt. Bekend zijn met enkele leden is wel de minste eis, waaraan je geacht wordt te voldoen. Eenmaal lid, wordt je onmiddellijk ingedeeld in een werkgroep of commissie.

In de volgende 8 artikelen worden de verdere historische ontwikkelingen, het heden en de nabije toekomst van onze Lampegatse Carnavalsvereniging d’Haone verder uit de doeken gedaan.

Vampeta (voetballer)

Vampeta, zijn echte naam was Marcos André Batista Santos, was een Braziliaanse voetbalbelofte (verdediger) bij PSV (1994 – 1998).
Hij is in 1994 op de soos-avond van 12 november in Palermo door ons Ere-Haon gemaakt (vanwege het thema 'Brazil') en daarna hebben we nooit meer iets van hem gehoord.

In de loop der jaren hebben D’Haone diverse vaandels, vlaggen en spandoeken gehad en een aantal daarvan is zelfs nog steeds in gebruik.

Sommige ter gelegenheid van een bepaald thema of met een bepaald doel, anderen waren/zijn meer algemeen. 

De Zilveren Haon

Jaarlijks zet de vereniging een of meerdere personen in het zonnetje, voor bijzondere verdiensten, voor markante bijdragen aan het carnavalsgebeuren, enzovoort. Men wordt in dat geval tot Ere-Haon benoemd. De versierselen die daarbij horen zijn een grote ‘Zilveren Haon’. In de beginjaren waren dat 2 tot maximaal 3 Ere-Haone per jaar. Later is dat teruggebracht tot één Ere-Haon, die een persoon dan wel een groep kan zijn. Een groep krijgt ook één grote ‘Zilveren Haon’, die moet rouleren onder de leden, en voor elk lid van de groep een klein ‘Zilveren Haontje’.

De Haonekiel

De Haonekiel is om diverse redenen een heel speciaal kledingstuk.

Bij het ontstaan van D’Haone was er behoefte om je als Haon te onderscheiden van de overige carnavalsvierders binnen Eindhoven. Naast het onderscheidende moest er ook eenheid zijn binnen de geledingen van D’Haone. Jan Swinkels heeft toen de Haonekiel ontworpen.

De Verrekes

‘De Verrekes’ was een clubke binnen d'Haone, begin jaren zeventig, met onder andere Jan Swinkels en Koen Rooymans.

Refr.:   We willen ze houwen, d’r is al zoveel naar de maan,

            we willen ze houwen, de Aalsterweg, die blijft bestaan,
            want wij zijn stapel op die club,
            geef ons de tijd, dan pakken we de wereldcup,
            we willen ze houwen, d’r is al zoveel naar de maan,
            we willen ze houwen, de Aalsterweg, die blijft bestaan,
            natuurlijk P.S.V. is kolossaal,
            maar ons Eindhoven, ja ons Eindhoven,
            dat is voor ons het grote ideaal,
            maar ons Eindhoven, dat is ‘t helemaal,