Foto galerij (559)
Zaterdag 7 januari Nieuwjaarsborrel
Klokslag 17:00 uur kwamen we aan bij 't Mulderke. We waren niet de allereerste, want Gerard van der Vleuten zat al aan de toog. De eerste nieuwjaarswensen werden uitgewisseld. Maar weldra werden dat er meer. Iedere nieuwe binnenkomende Haôn werd verrast met een welkomstdrankje maar eigen keuze. Zo'n beetje alle bekenden die we meestal hier ontmoeten druppelden naar binnen, al dan niet met aanhang. Toen zo tegen half 7 de meesten er wel waren werd er een lekkere pittige soep klaargezet met stokbrood en diverse tapenades. Dat ging er wel in. Aangevuld met een drankje. Na deze heerlijke ondergrond gingen we over tot het enige officiële gedeelte van de avond, de uitreiking van de Ere-Haôn. Het zakje met daarin de zilveren Haôn was aan het begin van de avond in bewaring gegeven bij Harold van Nielen. Hans van Kollenburg begon zijn toespraakje met een opsomming van wat degene die hem ging krijgen allemaal had gedaan voor het carnaval èn voor Eindhoven. Dat was nogal wat. En daarna vroeg hij aan Harold of hij de Haôn wilde pakken. Zo gezegd zo gedaan. En toen mocht Harold hem bij zichzelf omhangen, want hij was de uitverkorene dit jaar, die op alle genoemde fronten zo veel betekend heeft en nog betekent. Hij vond het fantastisch en bood spontaan iedereen een drankje aan. Vervolgens werden er een aantal etagères op diverse plaatsen neergezet met lekkere hapjes in verschillende variaties. Overheerlijk en ze gingen er prima in. Hierna gingen we weer gewoon verder met wat we daarvoor aan het doen waren. Verhalen uitwisselen, wat drinken, enz. Of het nog niet genoeg was kwam de kersverse nieuwe Ere-Haôn daarna ook nog rond met kleine warme (Haône) kluifjes. Het kon dit jaar niet op. We gingen door tot ver in de avond. Zoals iemand naar aanleiding van de vorige Nieuwjaarsborrel al schreef: Jammer voor degenen die verhinderd waren.
Zondag 22 februari Haône-Hap
Het vurpruuven begon al vroeg. En er was al meteen stemming, niet in het laatst door het alom bekende duo "Prettig Weekend", dat we weer uitgenodigd hadden wegens het enorme succes van vorig jaar. We werden niet teleurgesteld. Ze waren zelfs nog aanstekelijker dan vorig jaar. Je moest meezingen, of je wilde of niet. Dan het eten zelf. Een culinair hoogtepunt van de eerste orde, met voor elk wat wils. Er was veel werk van gemaakt en het smaakte uitstekend. Het gebruikelijke, maar dit maal heel korte, toespraakje van Karin Hemerik (want daar houden we als Haône minder van en komen we dus ook niet voor). 2 Sjaals werden er uitgereikt voor het duo des huizes, Harold en Kristel, die alles weer uitstekend verzorgd hadden. En toen gingen we weer gewoon door met wat we aan het doen waren, feestvieren met elkaar, onder het genot van een hap(je) en een drankje, kletsen, om niet te zeggen ouwehoeren en community singing aan de tafel en op de banken. Ondertussen wisselden we de laatste nieuwtjes uit over o.a. de optocht met voor ons de 4e prijs: € 2,50!: daar doe je het toch voor. Het duo wist ook van geen ophouden, en ze zongen en speelden zeer aanstekelijk, zodat je wel mee deed, of je nu kon zingen of niet. Terwijl deze en gene gekiekt werden, ging de rest langzamerhand compleet "uit zijn dak". Het werd steeds gekker, maar wel erg leuk. Het "Brandend Zand ...." was niet te stuiten dit jaar en kwam telkens terug in het programma. Iedereen was enthousiast, en er was geen enkele wanklank. Een imitator Elvis deed ook nog een duit in het zakje met een spetterend optreden en we deden uiteraard allemaal mee, boven op de banken, zingend en swingend. Het was wederom een grandioze happening, waar we met een goed gevoel aan terug zullen blijven denken.
Dinsdag 24 februari Boerebruiloft
Traditiegetrouw stonden we weer, met onze inmiddels bekende kar met versnaperingen, even buiten de tent op de mert (waar de 'echte' bruiloft plaatsvond) klaar om Haône, maar ook alle andere carnavallisten, te voorzien van een hapje en een drankje. Dat laatste voor de liefhebbers natuurlijk: brandewijn met kandijsuiker. Het was gewoon als vanouds, met erg veel Haône die onder het genot van een bal gehakt, dat was een waar succes, een stukje worst of zult, bijkletsten over het carnaval. De echte trouwe Haône kregen als verrassing een kleine pul omgehangen waaruit de brandewijn gedronken kon worden. Na enkele uren gezellig samenzijn waren we bijna los. Een hele rits lege flessen brandewijn stond toen als bewijs daarvan op de grond, de zakken met ballen gehakt waren leeg en de buikjes vol.
Zondag 23 februari Prinsenreceptie
We verzamelen ons tegen 15.00 uur op de trap en onder het bordes, totdat we na een onderscheiding gekregen te hebben, de prins met zijn gevolg kunnen feliciteren en hen een fijn jaar toewensen. Waarbij de prins natuurlijk de traditionele Haôneparaplu krijgt. Een lange rij van Haônen volgt het bestuur om hetzelfde te doen. Het blijft een feestelijke stoet.
Zaterdag 1 maart Optocht
Verzamelplaats is het voormalig van Gend en Loos terrein. Ieder op zijn eigen plekje, voorbereidend en wachtend tot de optocht gaat trekken. We eten alvast een broodje en drinken koffie of thee. Een eitje en een stukje vers gebakken cake gaat er ook wel in. Wat zijn we toch weer mooi uitgedost. Heel breeeeeeeeed deze keer. En dan gaat het van start, enigszins laat, maar met prachtig weer, wat willen we nog meer? Onze spekkies gaan grif van de hand. Zelfs op de Tramstraat is het deze keer druk. Wat nog niets is vergeleken bij de Wal (wat een mensenmassa, 6 rijen dik). Langs de route staan vele bekenden. Na een langere, omgelegde route, vanwege een verstopt Stratumseind, stoppen we op de hoek Willemstraat om de kar weer af te breken.
Zaterdag 11 november
gingen we met een afvaardiging van d’Haône naar de receptie van de Bolhoedjes, die hun 44-jarig bestaan vierden. Daarbij werd allereerst Jan de Natris eventjes in het zonnetje gezet, voordat de Prins en zijn gevolg werd gefêteerd.
Zaterdag 25 februari Optocht
Ditmaal verzamelden we ons weer eens bij de Bagatelle, vanouds ons verzamelpunt voor de Lampegatse Optocht. Kopje koffie, een eerste pilsje, en dan zorgen dat je klaar bent voor de optocht. Nog even wachten op nummertje 30. Want we zijn geroyeerd en dus niet met ons nummer 13, maar alternatief met nummer 31 opgesteld, als vriendenclub Ut is maor vur efkes. We hebben veel bekijks met onze persiflage van op pluche zittende bestuurders. Dan de stad in via de Dommelstraat, volgepakt met mensen, druk, maar wel leuk. De route gaat via de Tramstraat, met 'oude' bekende, onze Dames 4711. Dan volgt het wat minder prettige stuk over de Vestdijk, koud als altijd, met minder publiek langs de kant, en veel stilstaan. En dat mochten we daar toch niet van de optochtcommissie?! Nu moesten we wel, gedwongen. Daarna weer een stuk waar we wat vlotter konden doorlopen. Het viel niet mee om één groep te blijven, het is lopen en dan weer wat stilstaan, en soms zitten, in en uit de zon. Enkelen gaan er al iets eerder uit, richting Stads voor het hoognodige pilsje, anderen maken de hele route af tot aan het Stadhuisplein. Dan ontbinden we de loopgroep, en we gaan elders het carnaval voortzetten. Het was toch wel weer geslaagd, met een redelijke opkomst, èn een 2e prijs.
Meer...
Zaterdag 5 februari Optocht
Al vroeg waren we bezig met de aankleding van de wagen (nog bedankt Eric), met lampjes, ballonnen, en versiering. Want we stonden ditmaal langs de route, met ons nummer 13, en voorzien van allerlei mogelijke gemakken, zoals liters koffie, cake, bier en fris, en wat te happen. Ter verhoging van de feestvreugde was er bovendien een complete geluidsinstallatie en de nodige carnavals CD's. We hadden nog bergen kleppers over van het 33e H.B.B.F., om uit te delen aan de kinderen. Ruim op tijd waren we er helemaal klaar voor, compleet met toepasselijke, geprepareerde teksten en waarderingsborden. We waren tenslotte niet voor niks "Kritische Haôn". Er was volop aanloop, van andere Haône en vele vrienden en bekenden. Praatje maken, koffie, fris of biertje drinken. Je weet hoe dat gaat. We wisten van geen ophouden, en leverden continue commentaar op de langstrekkende wagens, muziekkorpsen en loopgroepen. Er kwamen ook diverse reacties uit de optocht op onze jurering. De kleppers werden tenslotte allemaal uitgedeeld en de pinda's vonden gretig aftrek. Het was een leuke ervaring om de stoet eens een keer langs te zien trekken in plaats van zelf mee te lopen.
Zondag 8 februari 37e Haône Boere Blaos Festijn
Het thema van ons 37e Haône Boere Blaos Festijn was dit jaar: België. Spits afbijters waren de Bacchus Bras(s) Band op het hoofdpodium, en de Tweedracht in de andere zaal. Een gedeeltelijk vernieuwde jury kweet zich van haar muzikale, carnavaleske, maar toch ook 'serieuze' taak. Rockbrassband de Dommelaers stemden hun eigen toeter bij ons, en O.B. vur Blusswerruk zette vervolgens hun beste muzikale beentje voor. 'Achter' de schermen werd het geluid weer prima verzorgd door onze Henk, en de presentator in de grote zaal, Peter Termeer, acteerde in Belgische wieleroutfit en met Belgisch accent. De andere presentatie was in handen van Imelda van Maasakker, die de muzikanten vol enthousiasme weet aan te kondigen en op te zwepen. Blazerus bracht een spetterende TOP 2009 à Go-Go Show, met imitatie Matthijs van Nieuwkerk, een wedstrijd met veel grote augurken en diverse Belgische artiesten, onder de klanken van hun eigen kapel. Een vast onderdeel van het H.B.B.F is de ontvangst van de Stadsprins met gevolg. Met een bloemetje voor Astrid, een Zilveren Haôn en sjaal voor "de Gruune", een kort woordje over en weer, dan is het officiële gedeelte weer achter de rug, na enkele nummers door Stadshofkapel de Eendracht. Het optreden van Ruud en Anton met 'De Borrelbel' was direct daarna ingepland. In de voorzaal bereidde de Bolbloazers zich voor op hun muzikale inbreng van deze dag. Dat ging ze weer goed af na 33 jaar meebloazen in het Lampegat. Een nieuwe kapel diende zich aan, de Hurkers uit Eindhoven. Een fleurige en enthousiaste club mensen. En het publiek stroomde binnen, het werd zelfs wat drukker dan vorig jaar. En ze waren er weer, het snoepje van de week, femmefare Valsplat als Belgische pralines. In hun uitbundige en kleurrijke outfit brachten ze zeer enthousiast hun carnavaleske muziek. Nieuwkomer de Notenkrakers uit Zevenbergen had een bijzonder verdienstelijk optreden, muzikaal en carnavalesk, en werden 4e in de algemene klassering. De Pap(k)lepels waren de meest contante kapel deze middag. Muzikaal, carnavalesk, en totaal zijn zij op de 7e plaats geëindigd. Toen kwamen de Bloopers uit Dordrecht, met hun doldwaze Uri Beller optreden in hun Rode Duivels creatie. Een feest om ze bezig te zien én te horen. Uit Prinsenbeek kwam een nieuwe dameskapel, de Chicas, met een stevig stukje muziek, dat spontaan uitmondde in een heuse polonaise. PIAS uit Eindhoven, terug van weggeweest, mocht daarna verder op hetzelfde podium. De Stappers hadden beslag weten te leggen op een echte Belgische Coryfee, Eddy Willy on World Tour. Zijn wereldhits deinde door de zaal, en werden volmondig meegezongen. Een van de hoogtepunten deze middag. Het laatste optreden was van Heebbaberieba, zo gepland omdat deze direct erna optraden met Koen van de Noort, met het winnende Rommelpot nummer 'Dit is m'n plekske'. Ook Luc Vaesen trad nog op, om de jury de gelegenheid te geven de uitslag voor te bereiden. Allereerst werd femmefare Valsplat gehuldigd als kapel die de meest carnavaleske indruk maakte. Vervolgens O.B. vur Blusswerruk, voor hun muzikale topprestaties. De Rode Duivels uit Dordrecht, de Bloopers, werden carnavalesk geëerd met een beker. Maar de overall winnaar van deze 37e H.B.B.F. was de nieuwe kapel, Blazerus, uit Dordrecht. Zij mochten het H.B.B.F. vaandel meenemen om het te gaan voorzien van hun logo met jaartal. Om het vervolgens volgend jaar weer mee terug te brengen en hun eer te verdedigen. We kunnen weer terugkijken op een zeer geslaagd H.B.B.F.