Een aantal jaren geleden ontstond, uiteraard aan de bar, bij een aantal verstokte Haone leden het idee om een clubje binnen de vereniging te gaan vormen dat de waarden en normen van  de vereniging D’Haone goed in de gaten en in stand wilde gaan houden. Dit omdat men het gevoel had dat dit nodig was, omdat de oudere leden uit het beeld aan het verdwijnen waren en daarmee ook het oorspronkelijke gedachtegoed van D’Haone.

In 1991 ontstaat er binnen d’Haone een groep die de kenmerkende haonekiel wil vervangen door een meer kleurrijke en carnavaleske outfit. Was de gestreepte kiel in 1966 een perfect middel om je te onderscheiden, na zoveel jaar trouwe dienst kan men daar nog nauwelijks van spreken. De zogenaamde Anti-Kielen Brigade * meent dat Eindhoven toe is aan een meer gekostumeerde carnavalsvariant. En waarom zouden d’Haone niet (weer) het voortouw nemen?

Een muts op mijn hoofd, mijn kraag staat omhoog.
Het is hier ijskoud, maar gelukkig wel droog.

De dagen zijn kort hier, de nacht begint vroeg.
De mensen zijn stug, en er is maar een kroeg.

Het enige wat nodig is bij de uitvoering van dit lied, is een aantal zanglustigen en een fiets. Wat is er eenvoudiger dan op een feest met een fiets op te komen en hierover te gaan zingen. Je roept maar een onderdeel van dit rijwiel en er ontstaat spontaan een couplet. Wanneer het refrein ook nog eens ‘lekker’ zingt is het feestlied al gauw een succes. Het is duidelijk dat je de tekst naar eigen believen kunt inkorten of uitbreiden.

Van 2004 tot 2005 was Dolf Koch prins van het Lampegat.

Dolf was jarenlang de bedrijfsleider in het Stadspaviljoen, eerst als rechterhand van Willy Welten, later als zelfstandig exploitant.

Van 1983 tot 1984 was Jac Moest prins van het Lampegat.

Hij was jarenlang de maker en leverancier van onze grote en kleine zilveren Haone, waarvoor wij hem zeer erkentelijk zijn.

Van 1977 tot 1978 was Willem van der Sommen prins van het Lampegat.

Hij is tevens de auteur van, onder andere, het in Eindhoven zeer bekende boek "Lampegats Carnaval" (2004).

Na jarenlang voorzitter geweest te zijn van het Haone Boer Blaos Festijn (1990 – 1995) werd hij benoemd tot Ere-voorzitter van het H.B.B.F.

Van 1976 tot 1977 was Jacques Sol prins van het Lampegat.

Van 1974 tot 1975 was Cor Sprengers prins van het Lampegat.

Gedurende 3 jaar, van 1989 tot 1992, was Cor voorzitter van onze vereniging.

Van 1984 tot 1985 was Hennie Kuijken prins van het Lampegat. Zijn lijflied was “Oh Heideroosje”, vandaar zijn Prinsennaam Ericoloroso.

Gedurende 4 jaar, van 1978 tot 1982, was Hennie bezield voorzitter van onze vereniging.