In 1967, het eerste jaar van het bestaan, gaan d’Haone vlak voor carnaval op excursie naar Breda. Bestuurslid Jos Binckhorst, zelf afkomstig uit Breda, wijst de weg. Met een bus vol uitgelaten leden gaat men naar het Oele-muziekconcours. Dit topevenement op het gebied van carnavalsmuziek, dat jaarlijks gehouden wordt in zaal ‘Beurs Modern’ aan de markt te Breda, biedt werkelijk topvermaak. Kapellen en muziekskes moeten in zes nummers hun muzikale kwaliteiten demonstreren. En hier in Breda wordt zowel ‘muzikaal’ als ‘kwaliteit’ met hoofdletters geschreven.

Drie leden van carnavalsvereniging d’Haone (Fransje v. Kollenburg, Ted Dekker en Lucienne v.d. Harten) namen in 1973, in navolging van het Oele-muziekconcours in Breda, het initiatief om in Eindhoven een kapellen festival te gaan organiseren. Eerst heel klein, met slechts enkele kapellen, later veel grootser met gemiddeld een 16-tal kapellen uit Eindhoven en verre omstreken.

De Haone hebben in hun inmiddels langdurige geschiedenis zelf altijd maar één echte onderscheiding gehad, de Zilveren Haon. Want eigenlijk vinden ze het allemaal maar flauwekul, die officiële huldigingen, het strakke protocol, de uitgebreide toespraken, enz. Alleen voor de echte carnavalisten, die daadwerkelijk wat hebben betekend voor het Lampegats carnaval, maken ze een uitzondering door ze Ere-Haon te maken met de daarbij behorende decoratie in de vorm van een Zilveren Haon.

Een concert carnavalesk was een nieuw fenomeen. Dit evenement deed in 1982 haar intrede en werd geboren uit de behoefte het carnaval op niveau te brengen. Mede in het kader van Eindhoven 750 jaar Stad werd het een prettig en nieuwe element.

Vers:

We zijn geboren tussen lampen en sigaren,
We wonen in de stad, die bruist van dynamiek,
Maar wat we altijd hebben trachten te bewaren,
Dat is 't Brabants hart en onze feestmuziek.

In de toekomst kijken is en blijft altijd een moeilijke zaak.

Maar gezien de status van de vereniging, een ruime en zelfs nog steeds groeiende ledenomvang, en de recente ontwikkelingen binnen de vereniging, veel nieuwe ‘jongere’ leden en niet te vergeten een inmiddels behoorlijk verjongd bestuur, kunnen we daar zeker positief over zijn.

We zijn het verhaal over d’Haone begonnen in de binnenstad van het nog ‘dorpse’ Oud Eindhoven, kort na de tweede wereldoorlog. In een tijd die open stond voor vernieuwing.

Het beleven van de carnavalsviering in Eindhoven, heeft zich in de loop der jaren verplaatst van de verenigingen die in de zestiger en zeventiger jaren een ongekende bloei kenden, naar het zogenaamde stadscarnaval dat zich concentreert op en rond de Mert.

Maar d’Haone zullen veerkrachtig genoeg blijken te zijn. Ondanks de kleinere schaal waarin ze hun feestjes vieren, dus in aanzienlijk kleinere haonekotten en plekskes.

Het is dinsdagmiddag. Carnaval in het jaar 1989. Er wordt teruggekeken op een zeer geslaagde carnavalsact. Per abuis was de kerstborrel aangekondigd als onderdeel van het carnavalsprogramma. Deze ‘fout’ is de directe aanleiding geweest voor de uitvoering van een prachtig idee. Niet zelden worden dergelijke ingevingen geboren in huize van Kollenburg, simpel omdat Hans van Kollenburg steeds enkele weken voor carnaval jarig is, en het huis steevast vol zit met d’Haone leden.