Brabant

Een muts op mijn hoofd, mijn kraag staat omhoog.
Het is hier ijskoud, maar gelukkig wel droog.

De dagen zijn kort hier, de nacht begint vroeg.
De mensen zijn stug, en er is maar een kroeg.

Als ik naar mijn hotel loop, na een donkere dag,
dan voel ik mijn huissleutel, diep in mijn zak.

Refrein:
Ik loop hier alleen in een te stille stad
ik heb eigenlijk nooit
 last van heimwee gehad,
maar de mensen ze slapen, de wereld gaat dicht,
en dan denk ik aan Brabant, want daar brandt nog licht.

Ik mis hier de warmte van een dorpscafé,
de aanspraak van mensen met een zachte G.

ik mis zelfs het zeiken, om alles om niets,
was men maar op Brabant, zo trots als een Fries.

In het zuiden vol zon, woon ik samen met jou,
het is daarom dat ik zo van Brabanders houd.

Refrein

De Peel en de Kempen, en de Mijerij,
maar het mooiste aan Brabant, ben jij dat ben jij.

Refrein

En dan denk ik aan Brabant, want daar brandt nog licht.

En dan denk ik aan Brabant, want daar brandt nog licht.

Tekst: Guus Meeuwis
Muziek: Jan Willem Rozenboom

Lees 60295 keer Laatst aangepast op maandag, 06 juni 2022 23:01