Zondag 13 maart PrinsenWaog

Ook dit jaar waren we als C.V. d'Haône present op de Prinsenwaog, met onze eigen "Prins Haôntje de Vurste", 8.8 kg. schoon aan de haak, volgens de Waogmeester. Hij is netjes gewogen, heeft verder de hele middag stil aan de kant gestaan, geen druppel gedronken en is 's avonds weer gewoon mee naar huis gegaan. Je had geen kind aan hem. In de andere zaal was een nieuw spektakel in het leven geroepen, het zogenaamde bierfietsen. Karin Hemerik liet zich niet kisten en fietste dat het een lieve lust was. Wie er uiteindelijk gewonnen hebben, op wat voor gronden, en wat de prijs was, weten we nog niet. Maar het was er niet minder gezellig om. We hebben ons met vele bekenden weer uitstekend vermaakt.

  • 2005-03-13 prinsenwaog 012005-03-13 prinsenwaog 01
  • 2005-03-13 prinsenwaog 022005-03-13 prinsenwaog 02
  • 2005-03-13 prinsenwaog 032005-03-13 prinsenwaog 03
  • 2005-03-13 prinsenwaog 042005-03-13 prinsenwaog 04
  • 2005-03-13 prinsenwaog 052005-03-13 prinsenwaog 05
  • 2005-03-13 prinsenwaog 062005-03-13 prinsenwaog 06
  • 2005-03-13 prinsenwaog 072005-03-13 prinsenwaog 07
  • 2005-03-13 prinsenwaog 082005-03-13 prinsenwaog 08
  • 2005-03-14 prinsenwaog - ED artikel2005-03-14 prinsenwaog - ED artikel

In de volgende 13 artikelen worden de aanleiding, het ontstaan en de eerste historische ontwikkelingen rondom onze Lampegatse Carnavalsvereniging d’Haone uitgebreid uit de doeken gedaan.

Als sociëteit zal de vereniging d’Haone zich al snel doen gelden als een voor Eindhoven wel heel bijzondere carnavalsvereniging. In 1967 lukt het hen het straatcarnaval in Eindhoven te introduceren. De jeugdige leden van de nieuwe carnavalsvereniging laten voor het eerst zien en horen dat carnaval in Eindhoven ook op een andere manier gevierd kan worden.

De leden van de sociëteit vieren gezamenlijk carnaval, vooral overdag op straat, van kroeg naar kroeg in de binnenstad. ‘s Avonds zijn ze daarentegen te vinden bij de Volders. Maar met carnaval zelf eigen avondfeesten organiseren? Neen, het bestuur voelt er helemaal niets voor. Men probeert echter wel om officieel aansluiting te vinden bij de Volders. Veel bestuursleden hebben immers vele plezierige avondjes carnaval gevierd bij deze vereniging.

Het hele jaar rond worden er sociëteitsavonden georganiseerd. Was Jocus uit Venlo het voorbeeld van een sociëteit voor de gegoede burgerij; de jonge vereniging d’Haone weet als sociëteit de ‘nette jeugd uit de betere buurten’ aan zich te binden. Om te benadrukken dat het een sociëteit voor jongeren is, wordt de maximumleeftijd 35 jaar. Ouderen zijn welkom als donateur. Aanvankelijk mogen enkel jonge mannen lid worden!

Als Philips in september 1966 haar 75-jarig jubileum viert, treden de leden van d’Haone voor het eerst in het openbaar naar buiten op en rond de feestelijk, met bloemen versierde markt te Eindhoven.

Carnaval vieren in Venlo wordt steeds problematischer. Het gevaar van alcohol in het verkeer (mede door de hit ‘glaasje op, laat je rijden’), maakt het er voor de jonge chauffeurs niet gemakkelijker op. Alphons en Hans Dassen vieren daarom in 1966, net als Jan Swinkels, voor het eerst carnaval in Eindhoven. Alphons en Jan kennen elkaar van kostschool de ‘Ruwenberg’ waar ze beiden hebben gezeten. Op dinsdagmiddag na de Venlosche boerenbruiloft, komen zij met Ferry Snepvangers bijeen bij Café Betsie Morgenstern aan de Eindhovense markt. Ferry is dan 24 jaar oud; Alphons 23 en Jan 24.

Tot de grootste carnavalsvieringen hoort die van Maastricht omdat die kan bogen op een jarenlange traditie. In 1839 werd de sociëteit Momus opgericht. Deze sociëteit gaf het spontane volksfeest een meer georganiseerd karakter, door naar Rijnlands voorbeeld zittingen en optochten te houden. In feite is Momus dus ouder dan Jocus uit Venlo, maar deze sociëteit ging in 1939 ter ziele. Na de Tweede Wereldoorlog werd de voortrekkersrol in Maastricht overgenomen door carnavalsvereniging 'De Tempeleers'. In de Maastrichtse Carnaval wordt veel aandacht besteed aan de kostuums ('pekskes') en aan het schminken van het gezicht. In tegenstelling tot vandaag de dag, speelde het feest zich in hoofdzaak af in de kroegen. Wel trokken carnavalsgasten in groepen van kroeg naar kroeg. Het aantrekkelijke was dat iedere zichzelf respecterende kroeg haar gasten trakteerde op ‘levende muziek’. De kroegentochten vormen een goede voedingsbodem voor het latere straatcarnaval.

Ondertussen groeit de vereniging als kool. In het tweede jaar zijn er reeds 150 leden ingeschreven en staan er 15 mensen op de kandidatenlijst. De leden van de Haone kunnen grofweg verdeeld worden in een tweetal categorieën. Enerzijds bestaat de vereniging uit studenten, anderzijds uit ‘werkers’, jonge mensen die net aan hun carrière zijn begonnen in het bedrijfsleven of in de onderneming van hun ouders. Kenmerkend is dat veel leden van d’Haone, of zelf of via hun ouders, verbonden zijn met de middenstand van Eindhoven. Ook zijn relatief veel leden uit fabrikantenfamilies afkomstig. De combinatie student en ‘werker’ is een wonderlijke, maar uiteindelijk succesvol fenomeen. Heeft de werker soms het gevoel niet erkend te worden door de student, die bij tijd en wijle wat elitair over kan komen, al snel wordt duidelijk dat de student op zijn beurt niet zonder de werker kan. De laatste beschikt over geld en contacten.

Een bijzonder gezelschap vormt ‘C.V. de Badmutsen’. Deze kleine carnavalsvereniging binnen d’Haone bestaat uit Frans Dillen (‘het voltallige bestuur’), Jeroen van der Waerden en Han van der Sommen (‘de leden’), en Marja de Krom (‘de complete dansgarde’). 

Pagina 55 van 65