Spoedig zal blijken dat alles toch weer op hun (haone-)pootjes terecht komt. De nieuwe tijd biedt namelijk ook nieuwe kansen en mogelijkheden. Het is niet meer de tijd van grote feesten en partijen, maar meer van grootse carnavalisten. Daar zal nieuw talent tot grote wasdom komen. Haone die zich ontwikkelen tot entertainers ‘pur sang’, met een geweldige creativiteit en authenticiteit. Op het cabareteske af, zelfs.

Binnen d’Haone is het een goed gebruik om haar carnavalsfeesten op te hangen aan thema’s. Daarbij kiest de vereniging niet zelden thema’s die niets of maar heel weinig te maken hebben met de thema’s (of beter motto’s) die jaarlijks uitgedragen worden door de Federatie van Eindhovense Carnavals Verenigingen.

In 19.. is het thema bijvoorbeeld ‘Bea schenkt voor het laatst chocolademelk’. Voor Jan Swinkels en zijn levenspartner Jan Wolter Wabeke een uitgelezen kans om eens heel bijzonder voor de dag te komen.

Swinkels heeft zich deze avond uitgedost als Koningin met alles erop en eraan. Wat weinig mensen weten is, dat hij daarbij gehuld gaat in de galajurk die Prinses Irene heeft gedragen bij het huwelijk van haar zus Beatrix. De jurist Wabeke heeft voor de gelegenheid een echt portret van onze Koningin ‘geleend’ uit het Gerechtshof in ’s Hertogenbosch. We mogen hopen dat het portret later onbeschadigd is teruggehangen.

De would-be Koningin ontvangt die avond talloze cadeaus die steevast ‘achter de coniferen worden geflikkerd’. En ook die zijn aanwezig in de vorm van Thérèse Martin die de hele avond ‘verkleed’ als ‘conifeer in pot’ in een gangetje staat. Tja, en als iemand dan iets te veel heeft gedronken en het toilet niet (meer) op tijd kan vinden...

Op deze zogenaamde thema-avonden, maar ook tijdens de prominenten diners, laten vele Haone zich in steeds fraaiere en bijzondere outfits zien. Hierbij gaat het niet enkel om de carnavaleske uitdossing, maar vooral ook om de theatrale performance daaromheen. Men zet typetjes neer, die men met gemak een hele avond volhoudt. Daarbij is het natuurlijk vooral een zaak van kijken en bekeken worden.

Het moet gezegd, er ontstaat wel min of meer een grove tweedeling in de vereniging van enerzijds de ‘performers’ en anderzijds de ‘toeschouwers’. En lang niet iedere ‘act’ is briljant, maar vaak wel gewaagd of wellicht een beetje ‘studentikoos’. Hoe het ook zij, de thematische benadering van het carnaval, trekt veel belangstellenden aan, ook van mensen die voorheen nog niet in d’Haone geïnteresseerd waren.