Zondag 3 februari Haône-Hap
Zelfs al iets voor de aangekondigde begintijd kwamen ze binnen om nog snel hun 'bijdrage' te voldoen. Want niemand wil dit missen, de jaarlijkse HaôneHap. Een begrip voor rasechte Haône, niet weg te denken in het carnavalsprogramma. Dus ook ditmaal weer, goed vol, en natuurlijk met onze onvolprezen DJ (Christiaan) die er van begin tot eind een muzikaal en carnavalesk feest van maakte. Ook kleinere gasten waren aanwezig, met hun eigen manier van vermaak, naast de 'grote' en alles wat daar tussen zit. Het was weer een bont gezelschap. Als speciale gasten hadden we ditmaal Hannes en Trix van der Heijden uitgenodigd, die door Karin Hemerik verrast werden met een paar leuke attenties, een fleece shawl en een klein zilveren Haôntje. En Jac Moest kan een goed glas wijn wel waarderen, waarmee we hem bedanken voor onze geweldig mooie zilveren Haônen. Rianne Pulles kreeg vervolgens een verrassingscadeau, een Haôneschaal met eitjes, voor al haar Q-kulle-Q activiteiten. En last but not least, het duo van Stads / 't Mulderke, Harold en Kristel. Zij kregen 7 Kika beren, die zij mochten verkopen, waarbij de opbrengst voor de Stichting Kinderen Kankervrij bestemd werd. Zij waren hier heel erg mee verguld. De verkoping, later op de avond, bracht niet minder dan € 500,- op. Na dit korte officiële intermezzo, was het tijd voor de Hap. Hollandse kost deze keer vanwege het thema "Huisje, Boompje, Beestje, Feestje" van het H.B.B.F. Stevige en lekkere kost, én een goede ondergrond voor de rest van de avond. Onze DJ ging onvermoeibaar door met zijn opzwepende ritmes, maar natuurlijk werd ook muziek uit eigen land en zang in onze Moerstaal niet vergeten. Iedereen liet zich het eten goed smaken. En na het eten gingen we compleet los. Ieder op zijn eigen manier, maar daarom zeker niet minder uitbundig en enthousiast. Eerst nog een beetje aftasten, maar dat werd al snel anders. Iedereen kwam op de vloer, bij de afwisselende nummers uit de speakers, soms snel, dan weer echte meedeiners of carnavalskrakers om mee te brallen, het was er allemaal. En wat je bij de Haône normaal gesproken toch niet zo vlot ziet, een POLONAISE, werd ditmaal werkelijkheid en het ging zelfs uit volle overtuiging. We hebben weer samen genoten.