Onderwerpen cloud
Hoofdstuk 4 (5)
In het verre verleden, de 80-tiger jaren om precies te zijn, hebben we als Haone ook nog enkele jaren (totaal 4 keer), naast ons befaamde Haone Boere Blaos Festijn, een Haone Jeugdkapellenfestival georganiseerd.
Haone-doe-mer-wa-show- Haone-doe-mer-wa-show- Haone-doe-mer-wa-show- Haone-doe-het zelf. Wat een gedoe. Het is te doen. Doe het alleen of met z’n allen. Niet alleen praten maar ook doen. To do or not to do.
Het kan allemaal op 17 januari op de D’Haone-doe-mer-wa show.
Eindelijk ben je in de gelegenheid om nu zelf eens een liedje te zingen, een buut te verzorgen, als parodist op te treden, een cascadeursgroep te vormen, een mime-act te maken, dansmarietje te zijn of zomaar wat.
Echt, het kan en het moet, allemaal op die Doe-mer-wa-show!
Een geslaagde parodie op het Federatieve carnaval is de uitvoering van d’Haone op maandag 14 februari 1983. Op slinkse wijze heeft Hans van Kollenburg de hand weten te leggen op het rijschema van de Federatieve bus, waarmee het Prinselijk gezelschap door Eindhoven toert langs de aangesloten verenigingen. Bij aankomst formeert het gezelschap steevast een pontificale stoet onder aanvoering van ceremoniemeester Pierre Alewijns, om onder de luide tonen van het lied de “Aartshertog Albrecht Marsch”, gespeeld door Stadshofkapel ‘De Eendracht’, naar binnen te trekken. Deze avond zal echter alles een beetje anders gaan.
Elders is gememoreerd dat Nic Ypenburg na zijn stadsprins periode terugkeerde naar het ‘gewone Haone carnaval’, met al zijn creativiteit en tegendraadse gedrag.
In 1981 wordt door Nic en zijn trawanten een buitengewoon geslaagde stunt uitgehaald tijdens de carnavalsoptocht. Via Loet Berkvens, die op dat moment voor Philips in Ierland verblijft, stuurt Nic een brief naar de VVV in Eindhoven.
Vanuit de wagenbouwcommissie van d’Haone bestaat zo rond 1970, de ontembare dwang om met een stel doorgewinterde carnavalsfanaten een apart clubje te vormen. Er zijn op dat moment al zoveel clubjes binnen d’Haone, dat de wagenbouwers niet kunnen (of niet willen) achterblijven.