Jerusalema Challenge als hart onder de riem voor alle Lampegatters.

Over een paar uur is Carnaval 2021 voorbij. Geen Lempke doven. Niet elkaar in de armen vallen en huilen in de tent dat het zo'n mooi carnaval was. En de beste prins ooit!
Nee, het was niet de beste editie ooit. Een soort Rivella, lekker maar wel anders.
We hebben ons huis versierd en vooral thuis gezeten, achter het scherm in onze pekskes. Pilske in de hand, borrelnootjes erbij. Onze vrienden in een Teams meeting aan de andere kant. Samen met mentimeter een quiz doen. We appen berichtjes naar het scherm van Lampegat TV. En genieten van de optredens en de razende reporter.
We kijken naar de carnavalsmis en de tranen rollen over de wangen. Niet van plezier, maar van verdriet. Van ontroering bij JIJ en de aangepaste tekst. Het komt wel binnen. Ook hoe we de dagen met elkaar doorkomen. Een besef van groot gemis. Hoe we carnaval en al die gekke leuke Lampegatse tradities missen. Alle muziekskes en de boybands van Lampegat. En vooral de spontane ontmoetingen met al die leuke en dierbare Lampegatters.
Het was pittig, het was zwaar en ook behelpen, maar het maakt ook dankbaar. Dat zoveel lieve en bevlogen Lampegatters knetterhard hebben gewerkt om toch íets te doen, toch een gevoel van saamhorigheid wisten te creëren. Door juist te kijken naar wat wél mogelijk was. En we wisten waar we het voor deden. Zodat we volgende jaar in 2022 met z'n ALLEN weer een pilske kunnen vatten.
(en natuurlijk ook voor de mensen in de zorg)
Ook een grote opsteker naar al de horeca die dit voor hen belangrijk evenement moesten missen. Dus ook een hart onder de riem voor al die uitbaters, al die mensen die in de horeca werken. De krattensjouwers, de op- en afbouwers, de brouwers, de tappers, de snackbar, de loempia tent, de draaimolen en ook de Italiaan, de dames en heren van de wc's, de garderobes, de fietsenstallingen en de hulpdiensten die er altijd zijn. (en vele vele meer)
Maar ook alle vrijwilligers van de verenigingen. Want ook in de wijken was het stil deze carnaval. Hoeveel pijn moet dat gedaan hebben.
Voor iedereen een mooi feest had willen vieren. Wij hebben jullie ook gemist. Voor al die Lampegatters dit dansje, al deden we liever een polonaise of walsje van weleer met je in ons Lampegat, maar ja je weet corona he.
Dikke kussen van COL en EL

Ps. de camera staat op een statief, we waren dus met z'n tweetjes en op afstand. (montage natuurlijk zelf gedaan ?

Producent: Ellen Schoumacher

Op het eind van de gezellige dinsdagmiddag met carnaval bij D'n Hertog moest 't Kastje natuurlijk weer netjes compact in elkaar gezet worden, om het te kunnen vervoeren naar huis.
Daarbij was geen hulp gewenst …!

Producent: Mariette Derijks