In de zeventiger jaren speelde hij trombone bij d'Altijd Naïeve, de 2e kapel van D’Haone. Berucht waren ze om hun onconventionele manier van spelen, waarbij Frans vaak de aanstichter en het middelpunt was.
Wat later richtte hij een carnavalsvereniging binnen d’Haone op, C.V. De Badmutsen, waarbij hij ‘het voltallige bestuur’ was, met Jeroen van der Waerden en Han van der Sommen ‘de leden’ en Marja de Krom (van de Stadsherberg) ‘de complete dansgarde’. Dit clubje maakte meermalen furore tijdens de ‘Haone doe mer wa shows’ met verschillende optredens, hoe gekker hoe beter.
Daarnaast was hij ook altijd actief als er bij D’Haone iets georganiseerd werd. Bijvoorbeeld bij de legendarische Busstunt met ‘De Tweedracht’, waar hij voorloper ‘Pierre Alewijns’ was.
En als ze iemand nodig hadden om een woordje te zeggen, was Frans de beroerdste niet. Alleen werd het vaak wat langer dan de bedoeling was, want Frans was wat lang van stof (hoe zou dat toch komen?), maar zeker niet vervelend of te lang, integendeel. Bij het feestje t.g.v. het 44-jarig bestaan van de vereniging in 2010 hield Frans dan ook een typisch maar ‘kort’ verhaal over het wel en wee van D’Haone en het Haoneboek in wording. Om vervolgens de Ere-Haon en de optredende artiesten uitgebreid aan te kondigen.
Altijd als Frans erbij was, was hij op een prettige manier ‘nadrukkelijk’ aanwezig.
De meer gedetailleerde verhalen over Frans zijn te vinden hier op de Haonepedia, door in de rechter kolom te zoeken naar ‘Frans Dillen’.
