Het is dinsdagmiddag. Carnaval in het jaar 1989. Er wordt teruggekeken op een zeer geslaagde carnavalsact. Per abuis was de kerstborrel aangekondigd als onderdeel van het carnavalsprogramma. Deze ‘fout’ is de directe aanleiding geweest voor de uitvoering van een prachtig idee. Niet zelden worden dergelijke ingevingen geboren in huize van Kollenburg, simpel omdat Hans van Kollenburg steeds enkele weken voor carnaval jarig is, en het huis steevast vol zit met d’Haone leden.

Beschrijving van het breekpunt midden 80-tiger jaren: d’Haone moeten afscheid nemen van het onbezorgde leven. De groei in het ledenaantal stagneert duidelijk. Ook het bezoek aan de carnavalsfeesten bij d’Haone loopt terug. Op de dinsdagavond is het zelfs ‘uitgestorven’.

In de 70-tiger jaren is Bert Gielissen directeur van Gielissen Stand- en interieurbouw. Aanvankelijk was Bert lid van de Volders - hoewel hij ook vaak rondliep in een kiel van de ‘de Meierijsche’.

Als vaste bezoeker van de Agora komt hij regelmatig – ook buiten het carnaval om – in contact met (bestuurs-)leden van d’Haone. Fons Roels merkt in dit verband op: ‘Als Bert en Lies in de Agora kwamen, moest je Lies goed bezighouden en regelmatig voorzien van een drankje. Als Lies jou mocht, dan kon je met Bert alles regelen’. Een duidelijke illustratie hoe de combinatie ‘club en werk’ functioneert.

Om lid te kunnen worden van d’Haone, is het in de eerste verenigingsjaren gebruikelijk dat men geballoteerd wordt. Bekend zijn met enkele leden is wel de minste eis, waaraan je geacht wordt te voldoen. Eenmaal lid, wordt je onmiddellijk ingedeeld in een werkgroep of commissie.